Raiza deel 2
-
- Berichten: 1107
- Lid geworden op: 28-11-2012 22:09
Dank je didi voor het vragen,ik voel me onwezenlijk,alsof ze lek moment naast me kan staan
En het is 11 juni
En onze raiza is er niet meer
Ondanks dat hopen we dat het gedeelte van de dag dat ze nog bij ons was,mooi was voor haar
Mijn man heeft nog een flink stuk met haar gelopen,ze heeft nog flink gezwommen
Lekker gegeten
En ja,we hebben veel verdriet
Maar het word dragelijker door het besef dat we het beste hebben gedaan
Onze overbuurvrouw,waar ze dol op was,die kwam vanmorgen nog,en ze ging haar niet eens meer begroeten
Tijdens de wandeling,moest ze heel vaak even gaan liggen
Bij het inslapen,dan op gegeven moment verandert de ademhaling,en toen hoorden we haar adem langs de tumor
ging
De bult op haar hoofdje,wat pas geleden nog zacht was,was keihard geworden
Met veel geluk hadden we dit nog een of twee weken kunnen rekken,maar ten koste van wat?
Voor ons gevoel zijn we net voor het lijden begon voor raiza gestopt
Het is stil in huis,heel erg stil
Maar het is goed zo
Het gevoel dat dit het beste was,overheerst grotendeels
Onze dierenarts heeft ons vandaag perfect begeleid
Praten met ons,voelen wanneer we even alleen wilden zijn
Geen andere patienten in de praktijk
Ons stap voor stap verteld wat er gebeurde
We hoefden haar ook niet op de tafel te leggen
Hij kroop gewoon over de grond
Het echte besef is er bij mij nog niet,wel met mijn verstand,maar nog niet met mijn gevoel
Als er iemand een arm om me heen slaat,dan komen de tranen
Ik wil nu ook alle betrokken artsen bedanken
Onze eigen dierenarts,die ook toen we bij de oncoloog liepen met raiza,toch erg betrokken bleef,en altijd voor ons klaar stond,ook als we gewoon even een luisterend oor nodig hadden
De oncoloog,die alles wat mogelijk was heeft gedaan
Die zelfs gisteren nog belde met me
Zijn assistente die me vandaag nog mailde, en waar ik nog even mee gebeld heb
De arts in gouda,die ook gedaan heeft wat er mogelijk was
De arts in aken,die heel erg open en eerlijk was
Morgenmiddag gaan we haar ophalen,dan komt ze weer thuis
Ik wil ook jullie allemaal bedanken voor jullie mailtjes,berichtjes en het meeleven en steunen wat jullie allemaal gedaan hebben
Jullie hebben geen idee hoe dit geholpen heeft
Allemaal een lieve knuffel van mij
En het is 11 juni
En onze raiza is er niet meer
Ondanks dat hopen we dat het gedeelte van de dag dat ze nog bij ons was,mooi was voor haar
Mijn man heeft nog een flink stuk met haar gelopen,ze heeft nog flink gezwommen
Lekker gegeten
En ja,we hebben veel verdriet
Maar het word dragelijker door het besef dat we het beste hebben gedaan
Onze overbuurvrouw,waar ze dol op was,die kwam vanmorgen nog,en ze ging haar niet eens meer begroeten
Tijdens de wandeling,moest ze heel vaak even gaan liggen
Bij het inslapen,dan op gegeven moment verandert de ademhaling,en toen hoorden we haar adem langs de tumor
ging
De bult op haar hoofdje,wat pas geleden nog zacht was,was keihard geworden
Met veel geluk hadden we dit nog een of twee weken kunnen rekken,maar ten koste van wat?
Voor ons gevoel zijn we net voor het lijden begon voor raiza gestopt
Het is stil in huis,heel erg stil
Maar het is goed zo
Het gevoel dat dit het beste was,overheerst grotendeels
Onze dierenarts heeft ons vandaag perfect begeleid
Praten met ons,voelen wanneer we even alleen wilden zijn
Geen andere patienten in de praktijk
Ons stap voor stap verteld wat er gebeurde
We hoefden haar ook niet op de tafel te leggen
Hij kroop gewoon over de grond
Het echte besef is er bij mij nog niet,wel met mijn verstand,maar nog niet met mijn gevoel
Als er iemand een arm om me heen slaat,dan komen de tranen
Ik wil nu ook alle betrokken artsen bedanken
Onze eigen dierenarts,die ook toen we bij de oncoloog liepen met raiza,toch erg betrokken bleef,en altijd voor ons klaar stond,ook als we gewoon even een luisterend oor nodig hadden
De oncoloog,die alles wat mogelijk was heeft gedaan
Die zelfs gisteren nog belde met me
Zijn assistente die me vandaag nog mailde, en waar ik nog even mee gebeld heb
De arts in gouda,die ook gedaan heeft wat er mogelijk was
De arts in aken,die heel erg open en eerlijk was
Morgenmiddag gaan we haar ophalen,dan komt ze weer thuis
Ik wil ook jullie allemaal bedanken voor jullie mailtjes,berichtjes en het meeleven en steunen wat jullie allemaal gedaan hebben
Jullie hebben geen idee hoe dit geholpen heeft
Allemaal een lieve knuffel van mij
-
- Berichten: 1314
- Lid geworden op: 30-11-2012 15:40
Och Marian, wat zullen jullie haar nu missen, en ja, je zal haar zeker nog regelmatig tegen komen, als je gaat wandelen bv, die ervaring had ik ook met onze Morena, maar het is een goed beslissing geweest hoor, ze heeft nu niet hoeven lijden , nu heb je mooie herinneringen aan haar! Ik wens jullie heel veel sterkte !!
-
- Site Admin
- Berichten: 1975
- Lid geworden op: 28-11-2012 20:07